Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Παραμονή Χριστουγέννων

Έχουν μια γλύκα οι παραμονές.
Όλοι χαρούμενοι στο σπίτι, στο δρόμο, στα καφέ.
Λες και έπεσε χαρουμενόσπορος.
Πρίν λίγο είδα τον πατέρα μου να βάζει στο πικάπ ένα παλιό δίσκο των Floyd που αν και δικός του δεν τον είχα δει 25 χρόνια να κινείται απο το ράφι.
Το τραγούδι, Wish you were here. Ο θεός ξέρει ποιον σκεφτόταν. Ίσως τη μάνα του. Δε ρώτησα πάντως.
Και η μάνα μου να φώνάζει, να γκρινιάζει, να μαγειρεύει.
Μπουχτισμένοι από τηλέφωνα, ευχές θείων και λοιπών συγγενών.
Δεν έχω τίποτα καλύτερο.
Όλοι μέσα στην προσμονή. Τι κινητήριος δύναμη και αυτή.
Το μαγικό βοτάνι της ύπαρξης.
Δεν γνωρίζουμε το αύριο και αυτό δίνει νόημα σε μια αντικειμενικά όχι και τόσο ενδιαφέρουσα ζωή.

Άλλωστε ο έρωτας, ο θάνατος και οι λοιποί επισκέπτες δεν πιστεύουν σε παραμονές.

Αύριο ίσως αλλάξει κάτι. Τόσο καιρό μέσα σε μια ,βαρετή πια, παραμονή.
Ξορκίζω την περίπτωση της ήττας. Αύριο πρέπει κάτι να ανθίσει.
-Βαθειά ανάσα και ελπίδα.-
Να γεννηθεί υγιές.

2 σχόλια:

  1. σε βρήκα μέτα γιορτινή.. μαρεσει η αναρτηση σου, μαρεσει ο δισκος και το τραγούδι του μπαμπά σου... ο αδερφός μου μου το έμαθε εμένα..

    καλές γιορτές!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πραγματικά άλλη χάρη όταν σου μαθαίνουν πράγματα οι ανθρώποι που αγαπάς.
    Καλώς ήρθες..
    Καλά Χριστούγεννα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή