δίχως αύριο

Σήμερα θα πιστέψω για λίγο ότι δεν υπάρχει αύριο.
Το αόρατο τείχος του δεδομένου μέλλοντος παίρνει ρεπό σήμερα.
Θα αναπνεύσω σα να μην υπάρχει αύριο.
Ακόμα και για τον ίδιο το θάνατο είναι γλυκειά η αβεβαιότητα.
Θα υπερβάλλω στα πάντα σήμερα για τις εκατοντάδες μέρες που έχω χάσει.
Θα δουλέψω σα να μην υπάρχει αύριο. Θα φάω σα να μην υπάρχει αύριο.
Το βράδυ θα πανηγυρίσω σα να μην υπάρχει αύριο, θα πιώ σα να μην υπάρχει αύριο, θα ξενυχτήσω σα να μην υπάρχει αύριο.
Ε και στο τέλος της νύχτας λογικά θα κλάψω σα να μην υπάρχει αύριο.
Γιατί η ζωή μου είναι χωρίς αύριο.
Γιατί δεν υπάρχει κάποιος να με κοιτάξει σα να μην υπάρχει αύριο.