Το Κρυφτό

θυμήθηκα το παιχνίδι που παίζαμε.
Κρυφτό.
Όταν τα φύλαγες εσύ ήταν τόσο βαρετό.
Με έβρισκες αμέσως και εκνευριζόμουνα.
Είχα δοκιμάσει τις πιο απίθανες κρυψώνες.
Ψέμα, αδιαφορία, κλάματα.
Δε σου ξέφυγα ούτε μία φορά.

Όταν τα φύλαγα εγώ τα πράγματα άλλαζαν.
Έβρισκες πάντα τις καλύτερες κρυψώνες.
Έψαχνα και ξανάψαχνα αλλά δε μπορούσα να σε βρώ ποτέ.
Ακόμα και όταν έκλεβα και ζητούσα βοήθεια απο φίλους πάλι κέρδιζες.
Στο τέλος εμφανιζόσουν πανυγηρικά και κάγχαζες για ακόμα μια νίκη σου.

Αρχίσαμε τον τελευταίο μας γύρο πρίν 7 μήνες.
Κρύφτηκες και εγώ πάλι σ'έψαχνα.
Πήγα στα μέρη που πηγαίναμε μαζί, ρώτησα φίλους σου, τίποτα.
Περίμενα να εμφανιστείς γελώντας άλλη μια φορά.

Εις μάτην.
Βαρέθηκες και πήγες να παίξεις αλλού.